7 Ekim 2011 Cuma

simsiy(ah!)

gözlerin ve sözlerin, ikisi de birbirinden siyah.
baktığını ve konuştuğunu kitlemek gibi kapkaranlık bi odaya.
ve nedendir bilinmez ben kendimi bildim bileli ışıklar açıkken uyuyamam..
bebekliğimden belliymiş seni beklediğim.
beklemişim de ben, o karanlık odalarda uyuyabilmek için
kimse bir daha gelmeyeceğini söylememiş bana.
bak işte orda, evet tam orda, sıçmışım!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder