garip..

sen bi daha hiç aşık olamıcaksın cansu..
annem şu cümleyi 3 senedir bıkmadan usanmadan kuruyo ve ben de her seferinde onu haksız çıkarmak istercesine kalbimde kelebeklerin uçuştuğuna inandırıyorum kendimi. kelebekler uçmuyo aslında ölüyo, ve o hissettiğim can çekişmeleri benim kelebeklerimin.
offf daha çok gençsin kimler gelirrr kimler geçer cümlelerini duymaktan bıktığım için kulaklarımı tıkayalı yıllar oldu. çünkü kendime bile inandıramadığım çürük pembe hikayelerimin arkasında üzeri tozlanmış bi roman var..  ve evet ben onu tekrar tekrar okuma isteğimden vazgeçemiyorum. acınası halimin ortada oluşu ve bunu kimse görmesin diye türlü gerizekalılıklarla kapamaya çalışmam daha da acınası yapıyo beni. ama evet en azından hayatıma devam etmek için kolay olanı seçmediğim ortada. aşk kırıntılarıyla açlık bastırmaktansa ölene kadar tok kalırım. (evet ben de aşık ve asi bir ergen iken çok şebnem dinledim)
neyse ne diyodum? evet anne sanırım ben bi daha hiç aşık olamam. çünkü insan aşıkken, çünkü insan hala umutsuzca hayal kurarken gidip bir başkasını düşünemez anne. bundan değil mi senin de hala aynı insanı benim için bekliyo olman? analar kızların tahtını yapar bahtını yapamazmış annecim.. sen de vazgeç artık bu sevdadan o gitti ve bir daha geri gelmeyecek.